Okoń (Perca fluviatilis), czyli okoń europejski, to popularna ryba słodkowodna i jeden z najczęściej spotykanych drapieżników w jeziorach, rzekach oraz stawach Europy i części Azji. Znany ze swojego charakterystycznego prążkowanego ubarwienia, okoń jest ceniony przez wędkarzy zarówno ze względu na walory smakowe, jak i sportowe.

Główne cechy okonia:

  • Wygląd: Okoń ma krępe, lekko bocznie spłaszczone ciało o zielonkawym zabarwieniu, z charakterystycznymi ciemnymi pręgami biegnącymi pionowo wzdłuż ciała. Płetwy grzbietowe są rozdzielone – pierwsza z nich ma twarde kolce, a druga jest bardziej miękka. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz ogonowa mają pomarańczowy odcień, co sprawia, że okoń jest łatwy do rozpoznania.
  • Wielkość: Okoń dorasta do 30–40 cm długości i osiąga wagę do 2 kg, choć najczęściej spotykane osobniki mają od 15 do 25 cm i ważą około 0,5 kg. W sprzyjających warunkach może dożyć nawet 20 lat.
  • Siedlisko: Okoń preferuje wody czyste i dobrze natlenione, o zróżnicowanym dnie z roślinnością, gdzie może się ukrywać i polować. Jest to ryba, która dobrze przystosowuje się zarówno do wód stojących, jak i wolno płynących.
  • Dieta: Jest drapieżnikiem o szerokim zakresie pokarmowym. Młode osobniki żywią się głównie planktonem i larwami owadów, natomiast dorosłe polują na mniejsze ryby, skorupiaki i owady wodne. Okoń często poluje w grupach, co zwiększa jego skuteczność w zdobywaniu pożywienia.